Η έκθεση δημοσιεύθηκε από τον Παγκόσμιο Ηγέτη της Αξιολόγησης της Φυσικής Κεφαλαιακής Αξίας, η οποία υποστηρίχθηκε από το Αμερικανικό Συμβούλιο Χημικών Προϊόντων, για τη μελέτη φυσικών παραγόντων που βασίζονται στη λογιστική του φυσικού κεφαλαίου, χρησιμοποιώντας μη παραδοσιακή χρηματοοικονομική λογιστική, συμπεριλαμβανομένης της μέτρησης και της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων την κατανάλωση και τις εκπομπές στον αέρα, τη γη και το νερό.

Η έκθεση δείχνει ότι αντικαθιστώντας τα εναλλακτικά υλικά πλαστικά προϊόντα στα καταναλωτικά αγαθά και τη συσκευασία θα αυξήσει το περιβαλλοντικό κόστος από 139 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στα 533 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό συμβαίνει επειδή το συμπαγές, ελαφρύ πλαστικό μας βοηθά να κάνουμε περισσότερα με λιγότερο υλικό, το οποίο παρέχει περιβαλλοντικά οφέλη σε όλο τον κύκλο ζωής των πλαστικών προϊόντων και των συσκευασιών.

Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ενώ τα γυαλί, ο κασσίτερος, το αλουμίνιο και το χαρτί είναι βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις έναντι των πλαστικών σε πολλά καταναλωτικά προϊόντα, στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να έχουν χαμηλότερο περιβαλλοντικό κόστος από το πλαστικό, αλλά λόγω της ανάγκης για πρόσθετο υλικό Για την επίτευξη του ίδιου σκοπού με το πλαστικό , έτσι ώστε η συνολική υψηλότερη. Για παράδειγμα, ένα τυπικό πλαστικό μπουκάλι αναψυκτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες περιέχει 30 γραμμάρια πλαστικού. Ωστόσο, εάν το ισοδύναμο των εναλλακτικών υλικών που χρησιμοποιούνται στην αγορά για να αντικαταστήσει την ισοδύναμη ικανότητα των εναλλακτικών μπουκάλια, όπως το γυαλί, ο κασσίτερος και άλλες ανάγκες 3-4 φορές την κατανάλωση.

Το κοινωνικό κόστος των πλαστικών προϊόντων και των συσκευασιών για καταναλωτές το 2015 υπερέβη τα 139 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιστοιχώντας στο 20% περίπου των εσόδων του τομέα της πλαστικής βιομηχανίας. Αν συνεχιστεί η τρέχουσα τάση, αναμένεται να αυξηθεί κατά 209 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2025. το κόστος που οφείλεται στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου: ατμοσφαιρική ρύπανση, ρύπανση γης και υδάτων, κατανάλωση νερού, επιπτώσεις στον ωκεανό και άλλες δαπάνες που προκύπτουν από ολόκληρη την πλαστική αλυσίδα αξίας. Αυτό το εξωτερικό κόστος αντικατοπτρίζει τους μελλοντικούς κινδύνους της κερδοφορίας της βιομηχανίας πλαστικών.

Η μελέτη αυτή, ως πρωτοποριακή εκτίμηση των πλαστικών, επικεντρώνεται ρητά στον τρόπο χρήσης πλαστικών, συγκρίνοντας τις σχετικές περιβαλλοντικές επιδόσεις των πλαστικών, καθιστώντας τα καταναλωτικά αγαθά πιο βιώσιμα και εξετάζοντας τις πιθανές στρατηγικές παρεμβάσεις στη βασική μόχλευση της πλαστικής αλυσίδας αξίας φέρουν τα καθαρά περιβαλλοντικά οφέλη.

Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν να ληφθούν μέτρα για την περαιτέρω μείωση του συνολικού περιβαλλοντικού κόστους των πλαστικών, όπως η αύξηση της χρήσης ηλεκτρισμού χαμηλών εκπομπών άνθρακα στην παραγωγή πλαστικών, η χρήση μεταφορικών μέσων χαμηλών εκπομπών, η ανάπτυξη αποδοτικότερων πλαστικών συσκευασιών και η αύξηση της ανακύκλωσης και πλαστικά μετατροπής ενέργειας, να συμβάλουν στη συγκράτηση αποβλήτων από τη θάλασσα και να εξοικονομήσουν πόρους.

Επιπλέον, με την αύξηση της ρύθμισης του εμπορικού κόστους (π.χ. εκπομπές άνθρακα), για την προώθηση της κινητικότητας των πελατών και των κοινοτήτων που συνδέονται με τα πλαστικά, θα μειωθεί το εξωτερικό περιβαλλοντικό κόστος. Ενισχύοντας την κινητήρια δύναμη της βιομηχανίας πλαστικών και των καταναλωτικών αγαθών, συνδέοντας την κυβέρνηση, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τους καταναλωτές για την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού κόστους των πλαστικών.